ถ้าถามถึงการละเมิดลิขสิทธิ์ นั้นมันมีมากหมายในหลายๆที่และทุกๆพื้นที่ไม่ว่าจะเป็นทั้งไทยระนอกหรือต่าง ประเทศแต่ที่พบมากสุดนั้นคือที่ประเทศไทยเพราะประเทศไทยนั้นมีแผ่นดินที่ กว้างใหญ่และเต็มไปด้วยการคมนาคมที่สะดวกแต่การรักรอบขนของขายของลิขสิทธิ์ นั้นมีมากจนถึงกับต้องติดอันดับต้นๆของโลกเลยก็ว่าได้เพราะว่าประเทศไทยอยู่ ติดกับประเทศหม่าและลาวและเวียดนามมาเลเซียอิกด้วยประเทศที่พูดมาทั้งหมด นั้นคือประเทศแห่งการรักรอบขายของผิดกฎหมายและลิขสิทธิ์และเลยจึงเป็นแหล่ง นำเข้าพวกสินค้าผิดกฎหมายอิกด้วยไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าตุ๊กตารองเท้ากะเป๋า หนังโป๊ปืนฉีดน้ำหรืออุปกรณ์อะไรทั้งหลายทุกๆอย่างเลยทำให้ประเทศไทยนั้นได้ นำเอาสินค้าที่ประเทศอื่นผลิตมาแล้วนำแอบรักรอบเข้ามาไทยแต่นำเข้ามาแบบผิดๆ แบบไม่ได้จดการลงทะเบียนกับกรมลิขสิทธิ์ทางกฎหมายแบบให้ชัดเจนเลยมีประเด็น ที่ว่าทำไมของเหมือนกันแต่ราคาถูกแพงไม่เท่ากันเลยเกิดแรงจูงใจที่ว่าทำไม ของถึงแพงกว่าก็คือว่าของที่ถูกต้องตามลิขสิทธิ์นั้นจะต้องมีการตรวจสอบสภาพ ที่ดีทุกอย่างว่าผ่านตามหลักของการใช้งานไหมแต่สินค้าที่ไม่ผ่านการตรวจหรือ ไม่ผ่านการใช้งานนั้นมันจะมีผลเสียก็คือว่าสินค้าไม่ได้เรื่องสินค้าไม่ผ่าน การทำงานสิ้นค่าไม่ได้มาตรฐานเพราะว่าผลิตออกมาแบบไม่ได้สนใจหรือคำนึงถึงคน ใช้เลยว่าจะดีหรือไม่ดีออกมาเพื่อหวังผลกำลังทั้งนั้นเลยเลยจึงทำให้ผู้คน ส่วนใหญ่ในประเทศไทยนั้นมักมีของก๊อบปี้มักมีของแบนเนมกันมากหน้าหลายตากัน จนถึงปัจจุบันนี้นั่นเองแต่ก็ถ้าถามกลับมาอิกมุมหนึ่งว่าทำไมตำรวจของไทยถึง ไม่ปราบปรามตำรวจของไทยเราก็ไม่ได้นิ่งเฉยก็ได้ทำการตั่งจุดตรวจตามจุดที่มี การรักรอบตามแนวตะเข็บการเชื่อมต่อระหว่างประเทศเลยทำให้ปัญหานี่หมดลงไปใน ประเทศไทยจนปัจจุบัน